Η αγία Εκκλησία τιμά σήμερα τους ομόζυγους Αγίους Ανδριανό και Ναταλία, οι οποίοι κατάγονταν από τη Νικομήδεια και έζησαν περί τα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ.
Ο συγκινητικός βίος των δύο αυτών Αγίων αποτελεί ζωντανή απόδειξη ότι ο γάμος και η συζυγία δεν πρέπει να θεωρούνται εμπόδια προς τη σωτηρία και την αγιότητα.
Αντίθετα, είναι ένα σωτήριο αγώνισμα εν Χριστώ και εντός της Εκκλησίας. Κυρίως όμως, το ζεύγος Ανδριανός και Ναταλία αποτελεί παράδειγμα για το πώς οι σύζυγοι, οφείλουν να συμβάλουν στην κατά Θεό επιτυχία της συζυγίας, δηλαδή στη θέωση όλων των μελών της οικογένειας.
Ο άγιος Ανδριανός υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της σύλληψης και των βασανιστηρίων, στα οποία είχαν υποβληθεί από τους διώκτες τους, 23 Χριστιανοί.
Η πίστη και η αυταπάρνηση που επέδειξαν οι υποψήφιοι μάρτυρες κατένυξαν την ψυχή του, σε σημείο να προσέλθει και ο ίδιος στους δημίους και να δηλώσει, με θάρρος, ότι είναι Χριστιανός και επιθυμεί να μαρτυρήσει για την αγάπη του Χριστού.
Η Ναταλία όχι μόνο δεν δειλίασε από το τραγικό αυτό γεγονός, αλλά πήγε στη φυλακή και ενεθάρρυνε το σύζυγό της, ο οποίος και παρέμεινε πιστός μέχρι τέλους και δέχθηκε μαρτυρικό θάνατο.
Τα λείψανα του ιδίου και άλλων μαρτύρων μεταφέρθηκαν και ενταφιάστηκαν στην Αργυρούπολη. Στον ίδιο χώρο ήρθε αργότερα και μαρτύρησε η αγία Ναταλία, όπου και παρέδωσε το πνεύμα, παραμένοντας κυριολεκτικά για πάντα κοντά στο σύζυγό της.
Η πνευματική υποταγή, η αφοσίωση των συζύγων κάτω από την οικογενειακή εστία, είναι το θεμέλιο της ευτυχίας και της ωρίμανσης της αγάπης και της αρμονίας ανάμεσα στους συζύγους και κατ’ επέκταση ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, η οποία καταξιώνεται ως «κατ’ οίκον Εκκλησία».
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου dogma
