Όταν ένας καλλιτέχνης, και όχι σκέτο ηθοποιός, εφόσον μιλάμε για επίπεδο
Αννίτας Σαντοριναίου, βρίσκεται στη σκηνή και ξεριζώνει την ψυχή της για σένα μέσα από την ερμηνεία της, ΔΕΝ κάθεσαι κύριε στην πρώτη θέση και να παίζεις συνέχεια με το κινητό σου.
Δεν πα να είσαι και ο Τραμπ. Αυτός κι αν κάνει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι και δεν τον νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι.
Μια παράσταση με την Αννίτα Σαντοριναίου για τη ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, δεν είναι βόλτα για καφέ στη Λήδρας στο χαλαρό.
Πας για να παρακολουθήσεις την παράσταση. Και ΣΕΒΕΣΑΙ τον καλλιτέχνη. Ειδικά αν κάθεσαι στην πρώτη σειρά, επειδή είσαι βουλευτής. Λόγω της θέσης σου οφείλεις να σέβεσαι τον καλλιτέχνη λίγο παραπάνω από τον μέσο θεατή. Δεν γράφεις τον καλλιτέχνη λίγο παραπάνω.
Όταν η ανακοίνωση μετά το τρίτο κουδούνι αναφέρεται στα κινητά, δεν εννοεί μόνο να χαμηλώσουμε τον ήχο. Εννοεί να τα απενεργοποιήσουμε. Γιατί σκέφτηκες όσοι θεατές βρίσκονται στην αίθουσα, να βλέπεις και τόσες φωτεινές οθόνες σε μια σκοτεινή πλατεία θεατρικής αίθουσας;
* Τελευταία παράσταση: 13/5/18 Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Λεμεσός
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΔΩ
