RADIO ZENITH - ΡΑΔΙΟ ΖΕΝΙΘ

HONEYMOON CY CYPRUS

VELVET TOUCH PAFOS

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Η ΤΟΥΡΚΙΑ "ΕΠΙΑΣΕ" ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΚΛΗΡΙΔΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟ

Μια προκλητική απάντηση στην επιστολή του μόνιμου αντιπρόσωπου της Κύπρου στον ΟΗΕ, Ανδρέα Μαυρογιάννη, ημερομηνίας 29 Οκτωβρίου, που έκανε λόγο για τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, έστειλε ο εκπρόσωπος του ψευδοκράτους Ismet Korukoglu. Στην επιστολή που κατέθεσε στον ΟΗΕ εκ μέρους του Korukoglu o Mόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον Οργανισμό, Feridun H. Sinirlioglu, η τουρκική πλευρά επικαλείται αποσπάσματα από το βιβλίο του Κληρίδη «Η Κατάθεσή μου», αλλά και την ομιλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στον ΟΗΕ στις 19 Ιουλίου 1974, προκειμένου να δικαιολογήσει ότι στην Κύπρο ουδέποτε έχει διαπραχθεί «εισβολή» και «κατοχή». Επαναλαμβάνονται τα περί εθνοκάθαρσης των Τ/κ από τους Ε/κ μετά το 1963 αλλά και οι απόψεις της τουρκικής πλευράς για τους αγνοούμενους, τους εκτοπισμένους, το φυσικό αέριο και το θέμα των Βαρωσίων
Ακολουθεί μεταφρασμένη ολόκληρη η επιστολή
Μετά τις εχθρικές και αβάσιμες κατηγορίες καθώς και τη στρέβλωση των γεγονότων σε σχέση με διάφορα θέματα που αφορούν την Κύπρο, που περιέχονται στην τελευταία επιστολή του Ελληνοκύπριου αντιπροσώπου που απευθύνεται σε εσάς και διανέμεται στα αξιότιμα ​​μέλη της Γενικής Συνέλευσης (Α / 74/520), είμαι υποχρεωμένος, για άλλη μια φορά, να απαντήσω γραπτώς για θέσω τα πράγματα σε μια σειρά..
Ο Ελληνοκύπριος αντιπρόσωπος επανειλημμένα στις επιστολές του κάνει λόγο για «κατοχή». Θα ήθελα να επαναλάβω ότι η μόνη κατοχή στην Κύπρο είναι ο 56χρονος σφετερισμός και η συνεχιζόμενη κατοχή από την ελληνοκυπριακή πλευρά της κυβέρνησης της δικοινοτικής [binational] κυπριακής Δημοκρατίας. Η απόπειρα απεικόνισης του κυπριακού προβλήματος ως ζητήματος «εισβολής» και «κατοχής» από την Τουρκία δεν επιβεβαιώνεται από ιστορικά γεγονότα. Η απλή αλήθεια είναι ότι το κυπριακό πρόβλημα δημιουργήθηκε το 1963, όταν η ελληνοκυπριακή πτέρυγα της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, που ιδρύθηκε με διεθνείς συνθήκες, προσπάθησε να επιβάλει την πολιτική της βούληση στους Τουρκοκυπρίους με τη δύναμη όπλων και με στόχο τη μετατροπή της Δημοκρατίας σε ελληνοκυπριακή οντότητα. Αυτό γίνεται παραδεκτό από τον τότε Ελληνοκύπριο ηγέτη, Γλαύκο Κληρίδη, στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Κύπρος: Η Κατάθεσή μου», με τα εξής λόγια: «Η ελληνοκυπριακή ανησυχία ήταν ότι η Κύπρος πρέπει να είναι ελληνοκυπριακό κράτος με προστατευόμενη τουρκοκυπριακή μειονότητα» (τόμος 3, σελ. 105). Αυτή η ελληνοκυπριακή νοοτροπία εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα, όπως καταδεικνύεται από την άρνηση της ελληνοκυπριακής ηγεσίας να μοιραστεί την εξουσία και την ευημερία με την τουρκοκυπριακή πλευρά, απορρίπτοντας, στη βάση αυτή, την πολιτική ισότητα και την αποτελεσματική συμμετοχή. Ως αποτέλεσμα σφοδρής επίθεσης των Ελληνοκυπρίων τον Δεκέμβριο του 1963, οι Τουρκοκύπριοι εκδιώχθηκαν με τη βία από όλα τα όργανα του κράτους και υπέστησαν μια βίαιη εκστρατεία εθνοκάθαρσης. Εκατοντάδες πολίτες σκοτώθηκαν και χιλιάδες έγιναν άστεγοι πρόσφυγες. Με αφορμή αυτές τις φρικαλεότητες εναντίον του τουρκοκυπριακού λαού αναπτύχθηκε η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο για πρώτη φορά στο νησί το 1964.
Η Τουρκία παρενέβη στο νησί μετά το ελληνοκυπριακό / ελληνικό πραξικόπημα το 1974, με στόχο την προσάρτηση του νησιού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι το ίδιο το πραξικόπημα χαρακτηρίστηκε από τον τότε Ελληνοκύπριο ηγέτη, Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, στην ομιλία του ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας στις 19 Ιουλίου 1974 ως «εισβολή» από την Ελλάδα. Η τουρκική παρέμβαση διεξήχθη υπό το πρίσμα της 11χρονης συστηματικής εκστρατείας καταπίεσης εναντίον των Τουρκοκυπρίων από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η ελληνοκυπριακή Διοίκηση, η οποία φέρει την πλήρη ευθύνη για τη δημιουργία και τη διαιώνιση του κυπριακού προβλήματος, δεν έχει δικαίωμα να προβαίνει σε ψευδείς κατηγορίες εναντίον της Τουρκίας ή της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Δεν πρέπει να λησμονούμε επίσης ότι κανένα από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας για την Κύπρο δεν χαρακτηρίζει τη νόμιμη και δικαιολογημένη τουρκική επέμβαση του 1974, η οποία αναλήφθηκε σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγγύησης του 1960, ως «εισβολή» ή την επακόλουθη παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στο νησί ως «κατοχή».
Για το ζήτημα των αγνοουμένων στην Κύπρο, ένα ανθρωπιστικό ζήτημα στην ουσία, γίνεται επανειλημμένως παραπλάνηση και πολιτικοποιείται από την ελληνοκυπριακή Διοίκηση ως να δημιουργήθηκε το 1974 και επηρεάζονται μόνο οι Ελληνοκύπριοι, ενώ στην πραγματικότητα επηρεάζει εξίσου τον τουρκοκυπριακό λαό, που ήταν ο πρώτος που βίωσε την αγωνία αυτή στο νησί.
Τα αρχεία των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι το ζήτημα των αγνοουμένων στην Κύπρο χρονολογείται από το 1963, κάτι που σκόπιμα παραβλέπεται στις δηλώσεις και επιστολές Ελληνοκυπρίων αξιωματούχων. Μεταξύ των ετών 1963 και 1974, πολλοί Τουρκοκύπριοι έχασαν τη ζωή τους αφού απήχθησαν ή αιχμαλωτίστηκαν από ένοπλα ελληνοκυπριακά στοιχεία. Όλοι οι άμαχοι, 493 από τους Τουρκοκυπρίους αγνοούμενους, απήχθησαν από τα σπίτια τους, τους χώρους εργασίας τους, τα νοσοκομεία ή τους δρόμους από την ελληνοκυπριακή αστυνομία και πολιτοφυλακή, δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ και ρίχθηκαν σε πηγάδια ή μαζικούς τάφους. Ως εκ τούτου, το παιχνίδι επίρριψης ευθυνών της ελληνοκυπριακής Διοίκησης είναι απλώς μια μάταιη προσπάθεια να καλυφθεί το τρομακτικό παρελθόν της στην Κύπρο.
Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του Ελληνοκύπριου εκπροσώπου, το ζήτημα των εκτοπισμένων προέκυψε όταν ο Τουρκοκύπριος πληθυσμός είχε γίνει άστεγος από τον Δεκέμβριο του 1963, όταν έπρεπε να φύγουν για να σώσουν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα της ελληνοκυπριακής επίθεσης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο όρος «θύλακας» στην Κύπρο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις σχετικές εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα για να περιγράψει τη δυσκολία των Τουρκοκυπρίων μεταξύ 1963 και 1974, οι οποίοι είχαν αναγκαστεί από τους Ελληνοκυπρίους να ζουν διάσπαρτοι σε όλο το νησί. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι ο Γενικός Γραμματέας χαρακτήρισε τότε τις συνθήκες διαβίωσης του τουρκοκυπριακού λαού στους θύλακες ως μια «πραγματική πολιορκία» (S / 5950 της 10ης Σεπτεμβρίου 1964).
Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι το θέμα των εκτοπισθέντων διακανονίστηκε θεμελιωδώς μεταξύ των δύο πλευρών μέσω της Συμφωνίας Εθελοντικής Ανταλλαγής Πληθυσμού του 1975, η οποία υπογράφηκε από τις δύο πλευρές και υλοποιήθηκε υπό την επίβλεψη της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο τον Σεπτέμβριο του 1975 (S / 11789 της 5ης Αυγούστου 1975 και S / 11789 / Add.1 της 10ης Σεπτεμβρίου 1975). Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, η ελληνοκυπριακή Διοίκηση διατηρεί σθεναρά τις προσπάθειές της να συνεχίσει ένα εξαιρετικά απάνθρωπο εμπάργκο στον τουρκοκυπριακό λαό, με σκοπό την πολιτική απομόνωση των Τουρκοκυπρίων και την παρακώλυση της οικονομικής και κοινωνικής τους ανάπτυξης.
Σήμερα, η ελληνοκυπριακή πλευρά ακολουθεί μια άλλη πολιτική σφετερισμού, αυτή τη φορά όσον αφορά τα δικαιώματα συνιδιοκτησίας του τουρκοκυπριακού λαού σχετικά με τους υδρογονάνθρακες γύρω από το νησί, που οδηγεί σε κλιμάκωση και ένταση στο νησί και στο εσωτερικό του, στο πλαίσιο των μονομερών δραστηριοτήτων εξερεύνησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, καθώς και της συνεχιζόμενης παραβίασης του εθνικού εναέριου χώρου της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Είναι εκπληκτικό να ακούμε τις εκκλήσεις του εκπροσώπου της ελληνοκυπριακής πλευράς προς το Συμβούλιο Ασφαλείας για «μείωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο», ενώ η ελληνοκυπριακή ηγεσία απορρίπτει κάθε προσφορά συνεργασίας και αποκλιμάκωσης της κατάστασης από την τουρκοκυπριακή πλευρά, με πιο πρόσφατη την περιεκτική πρόταση του Προέδρου μας, Mustafa Akınci, της 13ης Ιουλίου 2019. Αντί να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε αυτό το θέμα μέσω του διαλόγου, η ελληνοκυπριακή ηγεσία συνεχίζει τις προσπάθειές της να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα στην περιοχή και γύρω από το νησί, σε μια καταφανή παραβίαση των εγγενών δικαιωμάτων και συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων.
Αισθάνομαι υποχρεωμένος να ρωτήσω με πλήρη σεβασμό: αφού οι Τουρκοκύπριοι είναι συνιδιοκτήτες των πόρων αυτών, όπως τους αναγνωρίζουν η διεθνής κοινότητα και η ελληνοκυπριακή πλευρά, τότε πώς επιτρέπεται η ελληνοκυπριακή Διοίκηση να έχει το θράσος να αποφασίσει γι' αυτούς τους πόρους μόνη της;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συνεργασία στους πόρους υδρογονανθράκων που ανήκουν τόσο στην τουρκοκυπριακή όσο και στην ελληνοκυπριακή πλευρά είναι ο μόνος τρόπος για να εξαλειφθεί η κλιμάκωση και θα οδηγήσει στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και αλληλεξάρτησης μεταξύ των δύο πλευρών, ανοίγοντας τον δρόμο για μια διαπραγματευτική διευθέτηση στο νησί, καθώς και την εξασφάλιση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ενεργειακής ασφάλειας για την περιοχή.
Όσον αφορά την περιφραγμένη περιοχή των Βαρωσίων, το Συμβούλιο των Υπουργών της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου αποφάσισε πρόσφατα να καταθέσει στην επιτροπή απογραφής του τως Βαρωσίων, αποτελούμενη από ειδικούς και εμπειρογνώμονες, μια επιστημονική απογραφή για τον εντοπισμό και τη μελέτη της κατάστασης των κινητών και ακινήτων περιουσιών και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους, γεγονός που θα διευκόλυνε τον καθορισμό τυχόν μελλοντικών βημάτων όσον αφορά την περιφραγμένη περιοχή. Η απόφαση αυτή είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και σέβεται τα δικαιώματα των πρώτων κατοίκων της Αμμοχώστου. Λεπτομερείς απόψεις της κυβέρνησής μας για το θέμα αυτό διαβιβάστηκαν στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας με επιστολή της 4ης Οκτωβρίου 2019 του Αντιπροέδρου και Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου, κ. Kudret Özersay, η οποία εκδόθηκε ως έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας (S / 2019/796). Επιπλέον, το πρόσχημα για τους ισχυρισμούς του Ελληνοκύπριου αντιπροσώπου σχετικά με το Βαρώσι έχει, στην πραγματικότητα, καταρρεύσει, ιδίως μετά την απόρριψη των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης όσον αφορά την περιφραγμένη περιοχή των Βαρωσίων, καθώς και τη συντριπτική απόρριψη του συνολικού σχεδίου διακανονισμού για την Κύπρο από την ελληνοκυπριακή πλευρά το 2004 και την κατάρρευση της Διάσκεψης που πραγματοποιήθηκε το 2017 στο Crans Montana της Ελβετίας – στο επίκεντρο των οποίων υπήρξε η απροθυμία τους να μοιραστούν την ισχύ και την ευημερία με την τουρκοκυπριακή πλευρά
Αυτή η επιθετική καμπάνια παραπληροφόρησης από την ε/κ Διοίκηση με βάση τους ηγεμονικούς ισχυρισμούς της, καθώς και η εξαπάτηση, όχι μόνο προσβάλλει τον τουρκοκυπριακό λαό, αλλά δηλητηριάζει επίσης την εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο λαών του νησιού. Ελπίζω και πιστεύω ότι θα καλέσετε την ελληνοκυπριακή ηγεσία να εγκαταλείψει την ηγεμονική της στάση και την καμπάνια της παραπληροφόρησης σχετικά με όλα τα θέματα που αφορούν την Κύπρο.
Θα ήμουν ευγνώμων αν η παρούσα επιστολή μπορούσε να κυκλοφορήσει ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, στα σημεία 8 και 41 της ημερήσιας διάταξης, και του Συμβουλίου Ασφαλείας. SIGMALIVE 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ:


ΤΟ ΠΙΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ HOTDOGS ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΠΛΑΤΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΓΩΤΑ ΗΡΑΚΛΗΣ - ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ 66 ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟ. 


ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΠΑΓΩΤΑ ΗΡΑΚΛΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΤΥ ΑΓΛΑΝΤΖΙΑΣ  ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ 66   

(ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ)