Πάντως, σε γραπτή δήλωσή του στο πλαίσιο της αγωγής που καταχώρησαν οι γονείς του κατά του μητροπολίτη Λεμεσού και άλλων για προσηλυτισμό, ο μοναχός Ιουστίνος υποστήριξε ότι: «Η επιλογή μου να ενταχθώ στον μοναχισμό ήταν καθ’ όλα αυτόβουλη και λήφθηκε κατόπιν ώριμης σκέψης και ελεύθερης βούλησης. Είχα την ευκαιρία προτού αποφασίσω οριστικά, να γνωρίσω στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ως λαϊκός τον τρόπο ζωής, τους κανόνες και τις δυσκολίες που απορρέουν από τον συγκεκριμένο θεσμό. Ομολογώ ότι αισθάνομαι πληρότητα, ικανοποίηση και χαρά για την επιλογή μου».
Ως προς την όλη στάση και συμπεριφορά των γονιών του, έναντί του, ο πατήρ Ιουστίνος στη γραπτή δήλωσή του υποστηρίζει τα εξής: «Δυστυχώς, κατά τα 11 χρόνια που βρίσκομαι στο μοναστήρι ο τρόπος που εξελίχθηκε η υπόθεση κάθε άλλο παρά απέδειξε τον στοιχειώδη σεβασμό απέναντί μου. Πέραν των συνεχών αντιπαραθέσεων που είχαμε κατά τις συναντήσεις μας, η οδός της δικαστικής αντιπαράθεσης αναπόφευκτα οδήγησε στην ενοχλητική και απαράδεκτη δημοσιοποίηση της προσωπικής μου ζωής. Με μεγάλη λύπη παρακολούθησα όλα αυτά τα χρόνια να σχολιάζεται δυσμενώς η ελεύθερη και εκούσια απόφασή μου να ακολουθήσω τον μοναχισμό, να προσβάλλεται η αξιοπρέπειά μου και να διασύρεται η προσωπικότητά μου».
Στη γραπτή δήλωση του μοναχού καταγράφονται και τα ακόλουθα:
● Ανέκαθεν περνούσα περιόδους κατά τις οποίες είχα έντονες αναζητήσεις. Όμως, δυο γεγονότα που είχα ζήσει κάποια χρόνια προηγουμένως, είχαν χαραχθεί έντονα στη μνήμη μου και με ωθούσαν στο να κατευθύνω την αναζήτησή μου μελετώντας πρώτα τη θρησκεία και την παράδοση που έφερα ως κληρονομιά, όντας βαπτισμένος χριστιανός Ορθόδοξος. Και τα δύο αυτά γεγονότα σχετίζονται με δύο καλούς παλιούς μου φίλους, τον συμμαθητή μου Στέφανο Παντελίδη και τον αξιωματικό Τάσο Γεωργίου, τον οποίο είχα γνωρίσει κατά τη στρατιωτική μου θητεία.
● Το καλοκαίρι του 1995, είχα ξαναβρεθεί τυχαία ένα βράδυ με τον Στέφανο. Είχα να τον δω περίπου δύο χρόνια. Τότε μου μίλησε για μια δοκιμασία, μια δύσκολη κατάσταση που περνούσε. Τις επόμενες μέρες, προσπάθησα να έχω μια πιο στενή επαφή μαζί του για να τον στηρίξω όσο μπορούσα. Λόγω αυτής της δοκιμασίας, ο Στέφανος είχε έλθει κοντά στην Εκκλησία. Είχε μάλιστα ακούσει αρκετές ομιλίες του μητροπολίτη Λεμεσού σε κασέτες, οι οποίες, όπως μου είχε πει τότε, του έκαναν πολύ καλή εντύπωση και τον είχαν βοηθήσει.
● Οι συζητήσεις που είχαμε το καλοκαίρι του 1995 περί Εκκλησίας, αποτέλεσαν για μένα ένα από τα σοβαρά θετικά ερεθίσματα ως προς τη σχέση μου με την Εκκλησία.
● Τέλη του 2001, άρχισα να μελετώ το Ευαγγέλιο εκ νέου. Τότε συνέπεσε να πληροφορηθώ από τον πολύ καλό μου φίλο Αντρέα Κλεάνθους, ότι ένας κοινός μας φίλος, ο Αλέξανδρος Λόρδος, επρόκειτο να παντρευτεί. Με δική μου πρωτοβουλία διευθέτησα να συναντηθούμε αρχές Δεκέμβριου του 2001. Όταν το 1995 ο Αλέξανδρος επέστρεψε στην Κύπρο και γνωρίστηκε με τον μητροπολίτη Λεμεσού, η ζωή του είχε αλλάξει ριζικά.
● Τα ίδια θετικά σχόλια αποκόμισα και εγώ κατά τη δική μας συνάντηση. Μίλησα τότε με τον Αλέξανδρο για αρκετή ώρα και με είχε αφήσει κατάπληκτο. Είχα μπροστά μου έναν άνθρωπο συνετό, με οξεία αντίληψη αλλά και με πηγαία ευλάβεια και ταπεινό φρόνημα. Τότε άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η θεραπευτική αγωγή που δίνει η Εκκλησία έχει απτά και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Το αποτέλεσμα ήταν μπροστά μου, απτό και πραγματικό. Για ακόμα μια φορά, επιβεβαιώθηκε η διαίσθησή μου ότι ο χώρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας έκρυβε έναν πολύτιμο θησαυρό που έπρεπε να εξιχνιάσω.
● Περί τα τέλη Δεκεμβρίου του 2001 πήγα για πρώτη φορά σε ομιλία του μητροπολίτη Λεμεσού. Στο μεταξύ συνέχισα τη μελέτη του Ευαγγελίου, ενώ άρχισα να διαβάζω και κάποια πατερικά βιβλία τα οποία είχα δανειστεί από τον παππού μου. Παράλληλα, συνέχισα να εκκλησιάζομαι τις Κυριακές. Μέρα με τη μέρα, η πνευματική μου δίψα μεγάλωνε, γεννώντας την επιθυμία να προχωρήσω βαθύτερα στη ζωή της Εκκλησίας.
● Αυτό ακριβώς το αίσθημα και η εμπειρία της προσωπικής σχέσης με τον Θεό ήταν που οδήγησε και εμένα, όπως τα αναρίθμητα πλήθη ανθρώπων που ενεδύθηκαν το μοναχικό σχήμα, στο να αρχίσω να σκέφτομαι σοβαρά την αποταγή των εγκοσμίων και την ολοκληρωτική αφιέρωση στον Χριστό, που τόσο πολύ αγάπησα.
Φωτο αρχείου
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΔΩ
ΚΑΝΤΕ LIKE ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ IN ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
