Όταν έρθουμε αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα, δεχόμαστε ένα δυνατό χαστούκι. Ξέρουμε ότι πολλοί άνθρωποι περνούν δύσκολα, όμως ίσως δεν φανταζόμαστε πως είναι τόσο κοντά μας. Ή δεν μπορούμε να διανοηθούμε πως στα αλήθεια κάποιοι άνθρωποι τόσο κοντά μας δεν έχουν τα αυτονόητα, πράγματα που εμείς δεν θα φανταζόμασταν τη ζωή μας χωρίς αυτά. Χωρίς ρεύμα για παράδειγμα.
Η Μαρία Φουσκούλη, δημιουργός και διαχειρίστρια της σελίδας Let's Be Better People στο Facebook, περιγράφει την αποψινή εμπειρία της (2/5/18) σε ένα φτωχικό σπίτι που βρέθηκε για να παραδώσει κάποια πράγματα που συγκέντρωσαν φίλοι της.
"Πρώτη φορά δεν ξέρω πώς να αρχίσω να γράφω κάτι που νοιώθω. Είμαι γενικότερα ευαίσθητος άνθρωπος, αλλά είναι από τις λιγοστές φορές που αισθάνομαι απέραντη θλίψη, απογοήτευση, θυμό, απλά συντετριμμένη...
Μέσα από την προσπάθεια που καταβάλλουμε με την σελίδα Let's Be Better People, τα μάτια μου είδαν πολλά και πολλές φορές γύρισα στο σπίτι μου στεναχωρημένη και αμίλητη, κυρίως όταν οι άνθρωποι που ζητούσαν βοήθεια είχαν μικρά παιδιά.
Σήμερα όμως, αυτό που ένιωσα ήταν πρωτόγνωρο, το δυνατότερο χαστούκι για αφύπνιση, η πιο επώδυνη γροθιά στο στομάχι.
Με είχαν προειδοποιήσει πως η κυρία Μ. δεν έχει ρεύμα στο σπίτι, ως επίσης και ότι το σπίτι ήταν απλά σουβατισμένο.
Φτάνοντας εκεί, γύρω στις 7.45μ.μ. διέκρινα δύο φιγούρες στο μισοσκότάδο. Ήταν η κυρία Μ. και ο γιος της και καθόντουσαν σε ένα καναπέ.
Για μια στιγμή ντράπηκα και σκέφτηκα απλά να φύγω. Βρήκα το κουράγιο και κατέβηκα γιατί ήθελα να της δώσω κάποια πράγματα που μου πρόσφεραν φίλοι και γνωστοί απλόχερα μετά την ανάρτηση μου και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα γι' αυτό.
Της έδωσα τα πράγματα και στάθηκα σαστισμένη να την κοιτάζω χωρίς να ακούω τι έλεγε. Σκεφτόμουν...
Πώς ζουν χωρίς ηλεκτρισμό; Δηλαδή στο ψυγείο δεν έχουν πράγματα; Τηλεόραση δεν βλέπουν; Πώς μαγειρεύουν μες το σκοτάδι; Κι άμα θέλουν να κάνουν μπάνιο το βράδυ;
Σταμάτησε να μιλά κι εγώ την κοιτούσα έντονα μα δεν ήξερα τι να της πω. Ο γιος της μου μιλούσε στον πληθυντικό, παρόλα τα προβλήματα τους οι αξίες τους και ο σεβασμός τους δεν έχουν χαθεί.
Μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα να φυγώ. Ύστερα σταμάτησα κάπου κι έκλαψα με λυγμούς. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι εν έτη 2018 υπάρχουν άτομα που ζουν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ντροπή μας. Ντροπή σε όλους τους αρμόδιους που αφήνουν τους ανθρώπους να εξευτελίζονται με αυτό τον τρόπο. Απλά ντρόπη. Τίποτα παραπάνω..."
Σελίδα Let's Be Better People στο Facebook
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΔΩ
ΚΑΝΤΕ LIKE ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ IN ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
