Γιατί τσικνίζουμε
Η Τσικνοπέμπτη «πέφτει» πάντα 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα, την Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας της Αποκριάς, γνωστή και ως Κρεατινή.
Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες.
Η ονομασία προήλθε καθώς αυτή την Πέμπτη, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έλιωναν το λίπος από τα χοιρινά, ενώ παρέες συγκεντρώνονταν στα σπίτια για να ψήσουν κρέας, να το τσικνίσουν δηλαδή. Η διάχυτη μυρωδιά της τσίκνας σε όσα σπίτια είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν κρέας, οδήγησε στο να ονομαστεί Τσικνο-Πέμπτη.
Η… τσίκνα στην Ευρώπη
Παρόμοιες γιορτές έχουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οι Γάλλοι γιορτάζουν την Mardi Gras (Λιπαρή Τρίτη), ημέρα κατά την οποία, παραδοσιακά, τρώνε κρέπες συνοδεία λιπαρών -εξ’ ου και το όνομα- αποχαιρετώντας ό,τι δεν πρέπει να καταναλώσουν την περίοδο της νηστείας. Βέβαια, η εν λόγω ημέρα «πέφτει» στη δική μας Καθαρά Δευτέρα, ενώ τελευταία γιορτάζεται και γαλλόφωνες περιοχές όπως η Νέα Ορλεάνη.
Στη Γερμανία υπάρχει το Weiberfastnacht, το λεγόμενο καρναβάλι των γυναικών ή κόψιμο της γραβάτας. Σύμφωνα με τα έθιμα της χώρας, οι άνδρες, ανεξαρτήτως θέσεως και αξιώματος, που φορούν γραβάτα, πρέπει να υποταχθούν στην εξουσία των γυναικών, οι οποίες αναλαμβάνουν να την ψαλιδίσουν.ΣΤΑΡ
ΚΑΝΤΕ LIKE ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ... ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ... ΑΥΡΙΟ
