Είναι ένα από τα συχνότερα νοσήματα του σκύλου αφού αποτελεί 5-15% όλων των αλλεργικών δερματοπαθειών. Η υπεύθυνη ουσία είναι συνήθως ένα βασικό συστατικό της τροφής του σκύλου, κυρίως μία πρωτεϊνη. Το ζώο δεν εμφανίζει αμέσως τα συμπτώματα, ακόμα και αν καταναλώνει για καιρό την τροφή, αλλά πολύ αργότερα. Οι πρωτεϊνες μπορεί να προέρχονται από κρέας, ψάρι, αυγό, γάλα ή ρύζι, σόγια και δημητριακά. Στα περισσότερα συστατικά τροφικής αλλεργίας υπάρχει ευαισθητοποίηση του σκύλου σε ένα ή περισσότερα συστατικά της τροφής. Όλες οι τροφές ανεξαρτήτως αν είναι εμπορίου ή σπιτιού μπορούν να προκαλέσουν τροφική αλλεργία στο σκύλο. Σε αντίθεση πάντως με τον άνθρωπο, στο σκύλο τα προσθετικά και συντηρητικά των τροφών δεν θεωρούνται αιτία πρόκλησης τροφικής αλλεργίας στο σκύλο. Ηλικία ζώου όπου εμφανίζεται το νόσημα: Ποικίλλει, από λίγους μήνες έως πολλά έτη. Φυλές: Ιδιαίτερα τα Boxer, Daschund & Terrier φαίνεται να έχουν κάποια προδιάθεση. Συχνότητα: 1-5% των δερματολογικών περιστατικών, 5-15% των αλλεργικών δερματίτιδων. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: -Κνησμός (φαγούρα) -Δερματικές αλλοιώσεις -Έξω ωτίτιδα Δευτερογενή: -Βακτηριακή θυλακίτιδα ή δερματίτιδα από μύκητες -Πυοτραυματική δερματίτιδα -Ποδοδερματίτιδα --Περιπρωκτική δοθιήνωση Η αποτελεσματική θεραπεία της τροφικής αλλεργίας βασίζεται στην ταυτοποίηση των υπεύθυνων συστατικών της τροφής τα οποία ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΧΟΡΗΓΗΘΟΥΝ ΣΤΟ ΖΩΟ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ ΤΟΥ. Η τοπική θεραπεία με κατάλληλα σαμπουάν βοηθά στην επιτάχυνση της υποχώρησης των δερματικών αλλοιώσεων και στην ανακούφιση του ζώου. Περιοδικό Ιατρικά, 24/2/2004
