Θα ήθελα να απαντήσω στις αμέτρητες ψευδείς κατηγορίες που δέχτηκα όλο αυτό το διάστημα και πλήττουν βάναυσα το πρόσωπο και την προσωπικότητα μου ως γυναίκα, σύζυγο και προπάντων ως μητέρα.
1. Τι σημαίνει ότι ακόμη και το όνομά μου Φιλοθέη Μωβ ήταν ψεύτικο ;
Βαφτίστηκα Μαρία - Φιλοθέη, εκ παραδρομής στη ληξιαρχική πράξη βαπτίσεώς μου γράφτηκε μόνο το όνομα Μαρία. Η οικογένειά μου όμως συνέχισε να με φωνάζει Φιλοθέη όπως και όλοι οι φίλοι και συγγενείς μου. Δεν είναι δικαίωμά μου, στις κοινωνικές (οικογενειακές, φιλικές κλπ) σχέσεις μου να προσδιορίζομαι όπως επιθυμώ (δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού), να «ακούω» στο όνομα Φιλοθέη ; Έχει κανείς άλλος λόγο σε αυτό ;
Το «Μωβ» είναι το παρατσούκλι μου, το οποίο χρησιμοποιώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είναι απόλυτα κατανοητό από το μέσο νοήμονα άνθρωπο ότι δεν χρησιμοποιείται ως επίθετο. Άλλωστε σε όλες τις επίσημες συναλλαγές μου χρησιμοποιείται το ονοματεπώνυμο μου. Προσπάθησα ποτέ να ξεγελάσω κανέναν χρησιμοποιώντας άλλο ονοματεπώνυμο ; Προκάλεσα σε κανέναν σύγχυση για την ταυτότητά μου ;
2. Πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών.
Το πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών Μας ζητήθηκε 20 ημέρες μετά το θάνατο του Αντώνη από την IΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΖΩΗΣ Α.Ε. για την είσπραξη (από εμένα, τον Γιάννη και την Καλλιστώ) της αποζημίωσης για το θάνατο του αποβιώσαντος συζύγου μου. Με τα χρήματα της αποζημίωσης μπορέσαμε να αποπληρώσουμε το χρέος για την χρήση της ακτινοθεραπείας TTF στην οποία είχε υποβληθεί ο Αντώνης τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 2014 . Το πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών το πήγαμε μαζί με τον Γιάννη μια ημέρα μετά την έκδοση του στην IΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΖΩΗΣ Α.Ε για να διευθετηθεί το ανωτέρω θέμα.
Επίσης, το πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, μας ζητήθηκε και από την ΔΟΥ Κορωπίου, για το κλείσιμο των βιβλίων του αείμνηστου συζύγου μου και την πληρωμή του φόρου εισοδήματος του έτους 2013 από τους κληρονόμους του.
Μέσα στο πένθος σου είσαι υποχρεωμένος να αντιμετωπίζεις τις συναισθηματικά δυσάρεστες γραφειοκρατικές διατυπώσεις και διεκπεραιώσεις και αυτό κάνεις όταν έχεις μάθει στη ζωή σου να τακτοποιείς μόνος σου τις εκκρεμότητες απέναντι στους τρίτους και στην πολιτεία.
3. Δεν υπήρξε καμία απολύτως παρέμβασή μου στην Τράπεζα της Βουλγαρίας.
Δεν είχα καν διανοηθεί ή υποψιαστεί ότι τίθεται θέμα διεκδίκησής μου από τον κοινό λογαριασμό Αντώνη – Γιάννη. Οι Τράπεζες δεν επηρεάζονται από κανένα τηλεφώνημα, ενεργούν με βάση τον νόμο και τους κανονισμούς τους. Ακόμη και σήμερα δεν έχω ενδιαφερθεί για την τύχη της συγκεκριμένης τραπεζικής κατάθεσης. Ουδέποτε είχα τηλεφωνική επικοινωνία με κάποια κυρία Ασλανόγλου και σαφώς δεν υπάρχει καταγεγραμμένη συζήτησή μου με την τράπεζα για το ανωτέρω θέμα.
4. Το ακίνητο της κατοικίας το άφησε ο Αντώνης με διαθήκη στα δύο παιδιά το οποίο και σεβάστηκα.
Μετά το θάνατο του συζύγου μου στις 2.9.2014, το όλο ακίνητο, εντός του οποίου η κατοικία μας περιήλθε στη νομή των δύο του τέκνων. Το γεγονός ότι δεν είχαν ακόμη αποδεχτεί την κληρονομιά του πατέρα τους δεν είχε καμία νομική επίδραση. Δεν έμενα στην κατοικία επειδή διεκδικούσα το ακίνητο, ήξερα ότι ήταν τα παιδιά που μου το παραχωρούσαν, αν μου ζητούσαν να αποχωρήσω, για οποιοδήποτε λόγο, θα συμμορφωνόμουν απολύτως, χωρίς καμία αντίρρηση και θα ζητούσα μόνο τον απολύτως αναγκαίο χρόνο για την αξιοπρεπή μετακόμισή μου και τη μεταστέγαση των σκυλιών μου.
5. Η αποβολή μου ήταν κεραυνός εν αιθρία, χωρίς καμία προειδοποίηση.
Μέχρι τότε, ήδη 17 μήνες μετά το θάνατο του Αντώνη, υπήρχε σχέση οικογένειας, η οποία διαρρήχθηκε κυριολεκτικά σε μία στιγμή.
6. Χρειάστηκε δηλαδή να ασκήσω την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, να τους την
κοινοποιήσω, να παρουσιαστούμε στο δικαστήριο για τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής την 19.2.2016 (δηλαδή μετά από 15 ημέρες) για να δεχθούν οι αντίδικοι ουσιαστική συμβιβαστική διαπραγμάτευση και να μου επιτρέψουν να παραλάβω πράγματά μου και τελικά να παραλάβω και τα πέντε από τα έξι σκυλιά μου
7. Με την αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων ζητούσα να μου αποδοθεί προσωρινά
η χρήση της κατοικίας από την οποία αποβλήθηκα παρανόμως, προκειμένου να μπορέσω να μετακομίσω με αξιοπρέπεια και να μεταστεγάσω τα σκυλιά μου. Αυτό ήταν εκείνο που με ενδιέφερε και δεν αφορούσε η αίτησή μου ούτε τα προσωπικά μου αντικείμενα ούτε τα αντικείμενα της κληρονομίας.
8. Η αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων κατέστη άνευ αντικειμένου μετά
τη συμβιβαστική παραλαβή μου των πέντε εκ των έξι σκυλιών καθώς και όσων από τα προσωπικά μου αντικείμενα ευρέθηκαν στο σπίτι και επιθυμούσα να παραλάβω. Προηγουμένως, είχε γίνει λεπτομερής διερεύνηση του περιεχομένου της κατοικίας μου - ακόμη και των προσωπικών μου ειδών και αντικειμένων - και αφαίρεση αντικειμένων, προσωπικών μου και κληρονομικών - δηλαδή συνιδιοκτησίας πλέον των δύο παιδιών -ποσοστό 75% - και εμού - 25%.
Επέλεξα να μην παραλάβω την επίπλωση και τον εξοπλισμό της κατοικίας μας με τον Αντώνη, αν και γνώριζα ότι μου ανήκε κατά το νόμο ως εξαίρετο -, επειδή ήθελα να παραμείνει η κατοικία του Αντώνη ως είχε (με την επίπλωση και τον εξοπλισμό της) και αφού προηγουμένως δέχθηκα μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων μου τη διαβεβαίωση ότι τα παιδιά ενδιαφέρονταν για αυτά και δεν είχαν σκοπό να τα απομακρύνουν από την κατοικία αυτή.
9. Σχετικά με τα αντικείμενα που κατηγορήθηκα ότι πήρα, όπως πίνακες αξίας, μαχαιροπίρουνα, μπαχαρικά.
Η μετακόμιση μου έγινε παρουσία των πληρεξουσίων δικηγόρων. ΔΕΝ ΠΗΡΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ. Τα μπαχαρικά για τα οποία κατά εξακολούθηση έχω πέσει θύμα ειρωνείας σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές ήταν για να χρησιμοποιηθούν στην Κοινωνική κουζίνα "Ο άλλος άνθρωπος". Το λάπτοπ περιείχε το σύνολο των φωτογραφιών και βίντεο της ζωής μου με τον Αντώνη και για αυτό ήταν η πρώτη μου επιλογή να το παραλάβω. Είμαι ευτυχισμένη που πήρα τα αγαπημένα μπλουζάκια του Αντώνη (χαμηλής υλικής αξίας) και την αγαπημένη του κούπα. Υπάρχει λίστα στα χέρια των πληρεξουσίων δικηγόρων, με προσωπικά αντικείμενα και φωτογραφίες που είναι ακόμη σε εκκρεμότητα και περιμένω την απόδοσή τους. Αν ήμουν «κτητική» θα είχα πάρει την επίπλωση και τον εξοπλισμό της κατοικίας μας με τον Αντώνη, εφόσον μου ανήκαν κατά το νόμο ως εξαίρετο.
10. Συμβιβαστικά λύθηκε το θέμα της απόδοσης της χρήσης της κατοικίας και της
παραλαβής όσων εκ των αντικειμένων που βρέθηκαν στην κατοικία επιθυμούσα και επέλεξα να παραλάβω. Δεν υπήρξε δηλαδή πλήρης συμβιβαστική διευθέτηση των διαφορών μας ούτε για τα προσωπικά μου αντικείμενα και τα αντικείμενα της κληρονομίας ούτε για το θέμα της αυτοδικίας με την αποβολή μου από την κατοικία μου.
11. Επέλεξα να καταθέσω τη μήνυση (για αυτοδικία, δηλαδή για πταισματική
παράβαση) επειδή πιστεύω ότι έτσι έπρεπε να γίνει, για λόγους παιδευτικούς και δικαιοσύνης, απογοητευμένη εντελώς από τη συμπεριφορά των παιδιών του Αντώνη μετά την αποβολή μου. Αν διέκρινα στη μετέπειτα συμπεριφορά τους ειλικρινή μετάνοια, αν με προσέγγιζαν να μου δώσουν μία εξήγηση, αν μου ζητούσαν μία ειλικρινή συγγνώμη, θα τους το συγχωρούσα και δεν θα προχωρούσα στη μήνυση.
12. Με τον Αντώνη, γνωρισθήκαμε το έτος 1998, συνάψαμε συναισθηματικό δεσμό,
από τον μήνα Αύγουστο του έτους 2001 και συγκατοικούσαμε στην κατοικία του στην Παιανία Αττικής. Ο ίδιος ο Αντώνης Βαρδής σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα espresso στις 18-4-2010 αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «… Η Φιλοθέη. Είναι φυσικοθεραπεύτρια και έχει μια κόρη δεκατεσσάρων ετών από τον πρώτο της γάμο. Είμαστε μαζί οκτώ χρόνια και είμαι απόλυτα ευτυχισμένος». Ο Γιάννης Βαρδής σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό «ΕΓΩ WEEKLY» στις 12-2-2015 δήλωσε ότι «…η Φιλοθέη, η γυναίκα του πατέρα μου έζησε 12 χρόνια μαζί του. Έχω δεθεί μαζί της γιατί ξέρω πόσο πολύ του στάθηκε…». Συνεπώς, είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι συνάψαμε συναισθηματική σχέση το 2003 και συγκατοικούσαμε μαζί μόνο τρία χρόνια. Επίσης, το γεγονός ότι συνάψαμε συναισθηματική σχέση με τον Αντώνη από τον Αύγουστο 2001 και συγκατοικούσαμε το γνωρίζει πλήθος κόσμου, φίλοι, γνωστοί και κάτοικοι της περιοχής της Παιανίας.
13. Ο γάμος μας έγινε στις 19 Μαΐου του 2014 (2 χρόνια από σήμερα) ενώ είχε
προγραμματιστεί 6 μήνες νωρίτερα, η αγγελία γάμου στην εφημερίδα «Χωνί» δημοσιεύτηκε στις 5 Απριλίου του 2014 και στις 20 Απριλίου 2014 που ήταν Πάσχα, πήγαμε όλοι μαζί η οικογένεια για Ανάσταση (Αντώνης, Γιάννης, Καλλιστώ, Ευαγγελία). Την ημέρα που έγινε ο γάμος, ο Αντώνης είχε πλήρη συνείδηση των πράξεων του και υπέγραψε με το αριστερό του χέρι όπως και την ημέρα σύνταξης της δημόσιας διαθήκης που έγινε 5 μέρες νωρίτερα από την τέλεση του γάμου μας, παρουσία συμβολαιογράφου και τριών μαρτύρων. Από πότε αποτελεί μομφή μια γυναίκα να παντρεύεται τον επί 13 χρόνια σύντροφο της ο οποίος είχε δηλώσει δημοσίως και ο ίδιος στις 15 Νοεμβρίου 2009 στην εκπομπή «Σαββατοκύριακο» στον Alpha ότι ήθελε έναν τρίτο γάμο.
14. Φωτογραφίες στο σπίτι, παιδικά πάρτι, πολλές μαρτυρίες καθηγητών,
οικογενειακών φίλων και συγγενών του Αντώνη μπορούν να επαληθεύσουν το γεγονός ότι το παιδί μου έμενε μαζί μας στην κατοικία μας στην Παιανία Αττικής. Σε ένα σπίτι επιφάνειας τετρακοσίων ογδόντα πέντε τετραγωνικών μέτρων (485τμ) είναι αδιανόητο να μην χωράει ένα παιδί. Με προσβάλει σαν μητέρα ο ισχυρισμός ότι το παιδί μου δεν έμενε μαζί μας στην Παιανία Αττικής.
15. Ο τρόπος που τα παιδιά με απέβαλαν από την κατοικία μου και ο άδικος
πόλεμος εναντίον μου είναι αυτό που προσβάλλει τη μνήμη του πατέρα τους και όχι η δική μου συμπεριφορά. Δεν σεβάστηκαν την επιλογή του πατέρα τους, την επί 13 χρόνια σύντροφο και μετέπειτα σύζυγο του, ενώ προσπάθησαν να υποβιβάσουν την σχέση μας μειώνοντας ψευδώς τη χρονική διάρκεια και την ένταση της αγάπης μας. Ξεχνώντας φαίνεται ότι ήμουν συνέχεια στο πλευρό του πατέρα τους, όχι μόνο στα ευχάριστα άλλα και στις δύσκολες καταστάσεις που βιώσαμε λόγω της ασθένειάς του.
16. Το θαύμα της γέννησης, ο ερχομός του παιδιού στον κόσμο είναι για εμάς τους
γονείς δώρο θεού, χαρά και ζωή. Είναι δική μας ευθύνη, των γονέων και απόκειται σε εμάς και μόνο να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να ανοίξουμε το μυαλό μας, την καρδιά και την ψυχή μας στο γεγονός αυτό, να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας δίνεται να κάνουμε την προσωπική μας υπέρβαση, να ξεφύγουμε από τα μικρά, τα μίζερα και ταπεινά, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Αν αυτό δεν συμβεί, αν το θαύμα δεν μας αγγίξει, είμαστε οι ίδιοι υπεύθυνοι, υπόλογοι και άξιοι της μοίρας μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι που εκδηλώνουμε έλλειψη σεβασμού στον ερχομό του. Η γέννηση του παιδιού μας είναι ευθύνη και ευκαιρία και όχι άλλοθι ή κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
LIKE ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ... ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ... ΑΥΡΙΟ
