Αποτελεί σήμα κινδύνου για την υγεία του μικρού μας συντρόφου, παρατηρείται σε ζώα μέσης και μεγάλης ηλικίας και είναι συχνότερη στα μικρόσωμα ζώα.
Συνήθως τα αίτια που την προκαλούν εδράζονται στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα (τοπικά αίτια) αλλά μπορεί να είναι και αποτέλεσμα διαταραχών, όπως γαστρεντερικές, λοιμώξεις αναπνευστικού και ουραιμία λόγω χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας. Από τα τοπικά αίτια συνηθέστερα είναι η παρουσία πέτρας στα δόντια, η χρόνια ουλίτιδα και η περιοδοντοπάθεια, η τερηδόνα και η διαπύηση των δοντιών. Σπανιότερα, τα νεοπλάσματα της στοματικής κοιλότητας και του φάρυγγα. Θα πρέπει το ζώο να μεταφερθεί σε κτηνίατρο ώστε να διευρευνηθεί η αιτία της δυσοσμίας. Χρήσιμη είναι και η πρόληψη, τηρώντας την στοματική υγιενή του σκύλου με συχνό βούρτσισμα δοντιών.
ΚΑΝΤΕ LIKE ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ... ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ... ΑΥΡΙΟ
