Ο Αλέξανδρος Θεμιστοκλέους περιγράφει λεπτό προς λεπτό στο ShowTime-cy όλα όσα έγιναν εκείνο το μεσημέρι που πάγωσε ολόκληρο το παγκύπριο. Εκείνο το μεσημέρι που μέσα σε λίγα λεπτά πατέρας πυροβολεί εξ επαφής και σκοτώνει το ίδιο του το σπλάχνο.
Υ.Γ. Την λέξη "πατέρας" δεν θέλει καθ όλη την διάρκεια της συνέντευξης να την αναφέρει....
Άτομα που χάνουν έναν τόσο δικό τους άνθρωπο συνήθως δεν μπορούν εύκολα να το ξεπεράσουν. Ισχύει το ίδιο και για σένα...
"Δυστυχώς ναι. Ωρες ώρες δεν μπορώ να πιστέψω πως συνέβη αυτό το γεγονός και δεν θα ξαναδώ τον αδελφό μου."
Όλα έγιναν τόσο ξαφνικά, πως μπόρεσες να βιώσεις κάτι τέτοιο....
"Ήταν πολύ σκληρή η εικόνα να βλέπω να χάνω τον αδελφό μου μπροστά στα μάτια μου.."
ΑΣ ΜΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΕΚΕΙ.... ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ
Ήσουν εκεί όταν έγινε η λογομαχία μεταξύ πατέρα και γιου;
"Εγώ ήμουν στην κουζίνα και έτρωγα. Έγινε το κακό και μετά πήγα. Δεν υπήρξε λογομαχία. Ο Οδυσσέας ήταν στο δωμάτιο του και πήγε στο δωματιο να του ζητήσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου από τον Οδυσσέα. Ο αδελφός μου του είπε δεν θα σου τα δώσω γιατί θα πάω μέσα στο στρατό και τότε βγήκε από την πίσω πόρτα μπήκε στο δωμάτιο του και άκουσα δύο κουβέντες που έλεγε μόνος του στο δωμάτιο..."
Για τον αδελφό σου...
"Γενικά. Είπε ''δεν θα κάνετε ότι θέλετε εδώ'' και τότε κατάλαβα πως κάτι κακό θέλει να κάνει. Μπήκε στο δωμάτιο του κλείδωσε την πόρτα, παραμιλούσε και μέχρι να σκεφτώ το κακό άκουσα πυροβολισμό έτρεξα και προσπάθησα να του πάρω το όπλο."
Ο πρώτος πυροβολισμός ήταν εξ επαφής επάνω στον αδελφό σου;
"Ναι πάνω στον Οδυσσέα."
Πως αντέδρασες όταν έβλεπες από τη μία τον αδελφό σου στο πάτωμα και από την άλλη τον πατέρα σου οπλισμένο....
"Έτρεξα και άρπαξα το όπλο και εκείνος έπεσε κάτω και χτύπησε. Άρχισα και φώναζα βοήθεια ενώ κάλεσα ασθενοφόρο και την αστυνομία."
Αλέξανδρε υπήρξαν και στο παρελθόν λογομαχίες και εντάσεις μεταξύ εσάς και του πατέρα σας;
"Με την μητέρα μου ναι περισσότερο. Με εμάς συνέβαιναν εντάσεις όμως τον σεβόμασταν."
Γύρισε ποτέ να σας χτυπήσει...
"Όχι γιατί και εγώ κι ο Οδυσσέας είμαστε ψηλοί, 1,85 ύψος. Δεν θα μπορούσε να μας χτυπήσει..."
Δεν σας χτύπησε όμως πήρε το όπλο και σκότωσε το ένα από τα δύο παιδιά του....
"Αυτή η πράξη δεν δικαιολογείτε με τίποτα. Είμαστε δύο αδέλφια που ούτε πίνουμε, ούτε καπνίζουμε. Μόνο γυμναστήριο και σωστή διατροφή."
Το ίδιο και ο Οδυσσέας...
"Ο Οδυσσέας ήταν χρυσό παιδί. Βοηθούσε κόσμο, τους φίλους. Αν κάποιος έμενε στο δρόμο ή χαλούσε το μηχανάκι του έτρεχε να τον βοηθήσει. Οι διοικητές του τον αγαπούσαν λόγω του χαρακτήρα του."
Η μητέρα σου απουσιάζε από το σπίτι την ώρα της τραγωδίας. Εσύ την ειδοποίησες;
"Όχι η γιαγιά μου. Ήταν και η γιαγιά μου εκείνη την ώρα στο σπίτι και την πήρε τηλέφωνο.. "
Πήγες στο νοσοκομείο να δεις τον πατέρα σου...
"Όχι, εννοείται πως όχι. Δεν με ενδιαφέρει."
Αν σου ζητήσει να τον συγχωρέσεις...
"Δεν υπάρχει περίπτωση να τον συγχωρέσω. Μόνο ο Θεός μπορεί να τον συγχωρέσει. Εγώ όχι. Τα πράγματα μετά τον Οδυσσέα δεν είναι όπως πριν. Αν μπορούσα να δώσω ζωή στον Οδυσσέα θα το έκανα. Τον άλλο ας τον τιμωρήσουν οι τύψεις και η φυλακή."
Μεγαλώσατε με δυσκολίες;
"Δεν μπορώ να πω πως μεγαλώσαμε δύσκολα. Η μητέρα μου δούλευε κι αν δεν ήταν εκείνη ίσως τα πράγματα να ήταν δύσκολα."
Ο πατέρας σας δεν δούλευε...
"Όχι ήταν συνταξιούχος. Δουλέυε ως ψαράς και δεν πήγαινε συχνά άρα περισσότερο μας συντηρούσε η μητέρα μας. "
Έχετε δίπλα σας ανθρώπους που σας στηρίζουν...
"Αρκετός κόσμος μας έχει συμπαρασταθεί και τους ευχαριστώ πολύ. Χωρίς την στήριξη τους ίσως τα πράγματα να ήταν χειρότερα ψυχολογικά. Εύχομαι να μην ζήσει κανείς αυτή την τραγωδία που ζήσαμε." ΚΑΝΤΕ LIKE ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ IN ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
